Las Zabłąkanych to
druga część serii opowiadającej o przygodach Oksy Pollock, trzynastoletniej
dziewczynki, której rodzina pochodzi z Edefii – niesamowitego świata ukrytego
gdzieś na ziemi. Co tym razem spotka bohaterkę? Przekonajcie się.
Rok szkolny dobiegł
wreszcie końca i wszystko byłoby dobrze, gdyby nie nagłe zniknięcie Gusa,
najlepszego przyjaciela Oksy. Chłopak przepadł jak kamień w wodę. Na podłodze w
jednej ze szkolnych sal dziewczynka znajduje jego telefon, a w nim niewyraźne
zdjęcie kobiety. W poszukiwaniu Gusa Oksa musi przejść do równoległego świata,
którego nieodłączną częścią jest magia i strach. Na bohaterów czekają
śmiertelnie niebezpiecznie próby. Czy Ci-Którzy-Uszli podołają wszystkim
szykowanym przez los wyzwaniom? Czy Młoda Najłaskawsza odnajdzie przyjaciela? I
wreszcie – czy uda im się przeżyć i powrócić do domu?
Do drugiej części
serii o Oksie Pollock podeszłam dość sceptycznie. Pierwsza część niezbyt
przypadła mi do gustu, więc nie byłam pewna, jakie wrażenie zrobi na mnie
kolejna zwłaszcza, że zazwyczaj kolejne części książek są gorsze od
poprzedniczek. W tym przypadku, na szczęście, było inaczej. Las zabłąkanych
wciągnął mnie zdecydowanie bardziej niż Ostatnia nadzieja, co bardzo mnie
cieszy.
Bohaterowie wydali
mi się bardziej dopracowani. Oksa nie denerwowała mnie już tak bardzo swoim
zachowaniem, choć sposób, w jaki wyrażała swoje podekscytowanie nowymi
informacjami o Edefii, trochę mnie irytował. Moje serce podbił jednak Tugdual.
To mroczny chłopak, typowy bad boy, niewiele starszy od Oksy. Mam słabość do
takich bohaterów, jak pewnie wiele innych dziewczyn, więc bardzo przypadł mi on
do gustu. Mimo wszystko jednak, wszyscy bez wyjątku wydawali mi się zbyt
kolorowi, zbyt idealni.
Drugi tom przygód
Oksy Pollock obfituje w niesamowite przygody. Akcja toczy się w tytułowym lesie
zabłąkanych, z którego nie ma powrotu. Na każdym kroku czają się najróżniejsze
niebezpieczeństwa. Trzeba mieć się na baczności, jeśli nie chce się stracić
życia. Przedstawiony w powieści świat to miejsce bardzo osobliwe. Nie sposób
było oderwać się od lektury. Anne Plichota i Cendrine Wolf mają naprawdę wielką
wyobraźnię, której mogę tylko pozazdrościć. W książce rozwinięty został także
wątek miłosny. W szybką akcję autorki wplotły subtelne opisy uczuć młodych,
dojrzewających ludzi, z którymi nie do końca mogli się oni pogodzić. Podobało
mi się, że nie było tutaj sytuacji, w której bohaterowie po pięciu minutach są
w sobie zakochani na zabój. W książce roiło się też od nazw własnych. Nie były
one jednak skomplikowane, dzięki czemu nie utrudniały lektury.
Na okładce
przedstawiono Oksę stojącą przy wielkim obrazie w złotej ramie. Po drugiej
stronie malowidła uwięziony jest jej najlepszy przyjaciel, Gus. Ich dłonie są
złączone. Za chłopcem można dostrzec mroczny las, który z całą pewnością kryje
w sobie wiele niebezpieczeństw. W głębi znajduje się Big Ben oraz zarys
londyńskich zabudowań. Białymi literami napisano nazwiska autorek oraz podtytuł
książki, a tytuł serii złotą ozdobną czcionką. Całość wygląda niesamowicie i
bardzo tajemniczo. Aż trudno oderwać wzrok. Las zabłąkanych, tak jak poprzednia
część serii, został wydrukowany czytelną czcionką, która nie męczy wzroku i
dobrze się ją czyta.
W książce znalazły
się także błędy. Warto jednak zaznaczyć, że było ich mniej niż w poprzednim
tomie. Brakowało znaków interpunkcyjnych, czasem zdarzyła się literówka, w tym
jedna na okładce z tyłu – zamiast „pollockmania” napisano „pollockomania”. Na
szczęście błędy te nie przeszkadzały w czerpaniu radości z lektury.
Książka nie niszczy
się zbyt szybko, co jest dużym plusem dla tej pozycji. Noszenie jej w torbie
nie spowodowało żadnych poważniejszych uszkodzeń niż odrobinę zagięte rogi.
Oksa Pollock. Las
zabłąkanych to powieść zdecydowanie lepsza niż jej poprzednia część. Autorkom
należą się więc gratulacje, ponieważ są one na dobrej drodze i mam nadzieję, że
kolejne książki będą jeszcze ciekawsze i pełne przygód. Jeden element nie daje
mi jednak spokoju. Mianowicie… opisy z tyłu książek o Oksie. Moim zdaniem
zdradzają one zbyt wiele faktów, przez co psują cały efekt i radość z czytania.
Tak czy inaczej polecam wszystkim zapoznanie się z przygodami trzynastoletniej
Najłaskawszej.
Autor: Anne Plichota i Cendrine Wolf
Tytuł oryginału: Oksa Pollock. La Forêt des égarés
Seria: Oksa Pollock tom II
Wydawnictwo: Czarna Owca
Data wydania: maj 2012
Tłumaczenie: Karolina Sikorska
ISBN: 978-83-7554-353-7
Liczba stron: 488
Oprawa: miękka